Jezus kwam als het levende Woord, als het brood uit de hemel, als het levende water. Hij voedt ons en geeft ons leven. In Hem worden we opnieuw geboren.
In een eerder blog heb ik al eens uitgelegd wat de woorden voor man en vrouw zijn in het Hebreeuws bij de schepping. Man en vrouw zijn gelijkwaardig en verschillend, met evenveel van God in zich. Hoewel God zichzelf als Vader beschrijft, zien we dus dat zowel man en vrouw naar Gods beeld gemaakt zijn.
God heeft dus ook de moederkant in Zich. In Exodus 34:6 (HEERE, HEERE, God, barmhartig en genadig, geduldig en rijk aan goedertierenheid en trouw), zien we dit al in één van de 5 omschrijvingen van Gods karakter. Dit is overigens het meest aangehaalde vers van de hele bijbel. Het eerste woord in het Hebreeuws is rachum, dat vertaald kan worden met genadig, vol compassie. Dit woord heeft een sterk verband met het woord voor baarmoeder: rechem.
In Psalm 131 beschrijft David zijn onrustige ziel als een kind dat de borst ontwend is. Hij vindt rust bij God.
Eén van de namen van God is El Shaddai en deze naam wordt vaak vertaald met God de Almachtige. Letterlijk betekent deze naam: God van de borsten. Psalm 91:1 en 2 wordt dan:
Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten,
zal overnachten in de schaduw van de God van de borsten.
2 Ik zeg tegen de HEERE: Mijn toevlucht en mijn burcht,
mijn God, op Wie ik vertrouw!
Recent las ik in het boek van Jan-Willem van den Bosch ‘Zicht op Jezus’, ook verkrijgbaar via Tov Idee, een ander tekstgedeelte dat deze moederkant van God laat zien.
Hij liet hem honing zuigen uit de rots,
en olie uit hard gesteente;
14 boter van runderen, en melk van kleinvee,
samen met het vet van lammeren,
van rammen die in Basan weiden, en van bokken,
samen met het allerbeste van de tarwe,
en druivenbloed, goede wijn, hebt u gedronken.
In eerste instantie een rare omschrijving. Zuigen uit een rots en het drinken van honing, olie, boter, melk, vet, tarwe en wijn.
Maar, in de context van de bovenstaande teksten en de naam El Shaddai kunnen we hier het geven van borstvoeding herkennen.
In Deuternomium 32:18 zien we dat de Rots gekoppeld wordt aan het geven van leven, aan de baarmoeder:
De Rots Die u verwekt heeft, hebt u veronachtzaamd,
en u hebt de God Die u gebaard heeft, vergeten.
Van de rots weten we dat het om Jezus gaat. Dat lezen we in 1 Korinthe 10:3 en 4.
… en allen hetzelfde geestelijke voedsel gegeten hebben,
en allen dezelfde geestelijke drank gedronken hebben. Zij dronken namelijk uit een geestelijke rots, die hen volgde; en die rots was Christus.
Jezus kwam als het levende Woord, als het brood uit de hemel, als het levende water. Hij voedt ons en geeft ons leven. In Hem worden we opnieuw geboren.
In deze teksten zien we dat God in Jezus niet alleen ons leven en voeding geeft, maar zichzelf ook presenteert als die God van de borsten, die ons borstvoeding wil geven met alles wat we nodig hebben, die Zich presenteert als baarmoeder om ons nieuw leven te geven. Wat een prachtige en intieme omschrijving van Gods karakter en Zijn omgang met ons. Zo dichtbij wil Hij zijn en mag jij bij Hem komen.
